एक कलाकार म्हणून निरीक्षणातून, अनुभवातून पडलेले स्वतःच्या अस्तित्वाविषयीचे प्रश्न आणि त्यांतून झालेली स्वत्वाची म्हणजेच आत्म्याची जाणीव ह्यांचा प्रामाणिक चित्रमय प्रवास म्हणजे ‘कलात्मानुभव’.
माझी कलाकृतीची सुरुवात ही निरीक्षणांमधून होते. पाचही इंद्रिये जगातील विषयांचे रसग्रहण करत असतात. अनेक आकार दिसतात, पण त्यांच्याकडे शरीर किंवा एक ओळखीचा आकार म्हणून बघण्यापेक्षा त्यांमागचे अस्तित्व मला खुणावते. माणसे, प्राणी, निसर्ग ह्यांमध्ये सतत एक प्रकारचा बदल होत असतो. आहे. कालपेक्षा आज हा बदल वेगळा आहे. चिरंतन अशा सत्याचे किंवा ऊर्जेचे स्वरूप जाणून घेणे आणि कलेद्वारे ते व्यक्त करण्याचा प्रयत्त्न करणे अशी कामाची प्रक्रिया आहे. ही जाणीव झाली की स्वतःच्या आत डोकावून बघणे जास्त महत्त्वाचे वाटते. मग आतल्या निरीक्षणाचा प्रवास सुरू होतो, आणि तो शांततेच्या अधिक जवळ नेणारा आहे असे जाणवते. चित्रामध्ये येणारे आकार किंवा रंग हे उत्स्फूर्तपणे येतात. काही वेळा ते ओळखीचे असू शकतात, तर काही वेळा अनोळखी. कागदावर होणारी आकारांची, रेषांची मांडणी एक ठराविक विषय सांगत असते असे नाही, तर त्यामागे अनेक अनुभवांची आणि जाणिवांची सांगड असते. उदाहरणार्थ, स्वतःचे अस्तित्व, जीवनाचे स्वरूप, ऊर्जा, आणि काळ.
कलाकृतीमागे प्रत्येक वेळी एकाच तंत्राचा वापर होतो असे नाही. तरीही पेन, शाई, वॉटर-कलर आणि चारकोल असे सहज उपलब्ध होणारे साहित्य वापरून कागदावर सहजपणे चित्रे येतात. काही वेळा कॅनव्हासवर तैलरंगांचा व ऍक्रेलिक रंगांचा वापर होतो, तर कधी चटकन फोटो काढले जातात. कागदावर हात चालू लागला की विचार आपोआप उलगडत जातात. रेषा आपोआप आकार घेत जातात आणि एक मांडणी बनते. एखादा ठराविक अनुभव पृष्ठभागावर उतरताना काम सुरू होण्याच्या आधी अशी जाणीव होते की वॉटर-कलरची गरज आहे, तर कधी अशी जाणीव होते की पेनाने हे चित्र अधिक खुलून येईल. ह्यानुसार तंत्राची निवड चित्रप्रक्रिया सुरू होण्याच्या अगदी काही क्षण आधी ठरते, आणि काम सुरू असताना अनेकदा स्पॉण्टेनियसली बदल घडत जातात. सोप्या आणि कमी आकारांची निवड आपोआप केली जाते. जो अनुभव मांडायचा आहे तो मांडून झाला की संपूर्ण पृष्ठभाग रंगवण्याचा हट्ट चित्रप्रक्रियेमध्ये अनेकदा नसतो.
शेवटी, माझी कला म्हणजे माझे स्वतःशी चाललेले संवाद व चिंतन. अनेकदा त्या प्रक्रियेमध्ये शब्द नाहीत, तर फक्त आकार, रंग आणि रेषा असतात. आणि ह्या सर्व कामाची ऊर्जा एका अद्वितीय आत्म्याकडून येत असते.
Art – Self – Experience
Kalātmanubhav is an honest, visual journey of an artist’s inner questioning, questions that arise from observation and lived experience, leading to an awareness of one’s own identity, of the self, and ultimately of the soul.
My artistic process begins with observation. All five senses constantly absorb the world around us. Many forms appear before us, but rather than seeing them merely as bodies or familiar shapes, I am drawn to the consciousness that exists behind them. Humans, animals, and nature are all in a constant state of change. Today is never the same as yesterday. This leads me to seek an understanding of what is eternal: truth, energy, or essence and to attempt to express that through art. With this realization, turning inward feels more important. The journey of inner observation begins, and I sense that it leads me closer to stillness and peace.
The forms and colors that emerge in my work arise spontaneously. Sometimes they feel familiar; at other times, completely unknown. The arrangement of shapes and lines on paper does not point to a single, fixed subject but instead weaves together multiple experiences and perceptions, such as one’s own existence, the nature of life, energy, and time.
There is no single technique that defines every artwork. I often use easily available materials like pen, ink, watercolor, and charcoal, allowing images to flow naturally onto paper. At times, I work on canvas with oil or acrylic paints; at other times, I capture moments quickly through photography. Once my hand begins to move on paper, thoughts start to unfold on their own. Lines take shape organically, and a composition gradually forms. Even before beginning a piece, there is often an intuitive sense of whether watercolor is needed or whether a pen will allow the image to express itself more freely. The choice of medium is made just moments before starting, and during the process, spontaneous changes frequently occur.
Simple forms and minimal elements are chosen instinctively. Once the experience I wish to convey has been expressed, there is often no insistence on filling the entire surface.
Ultimately, my art is a dialogue and reflection with myself. Many times, there are no words in this process, only shapes, colors, and lines. The energy behind all of this work flows from a singular, unique inner soul.
