जखमा

४.

ठिकाण : रणधिकपूर, पंचमहल जिल्हा

साक्षीदार : बिल्किस ( वय १९ वर्षे )

(दि. २२ मार्च रोजी गोध्रा रिलीफ कॅम्प मध्ये घेतलेली मुलाखत आणि प्राथमिक अन्वेषण अहवाल)

महोदय,

पोलीस उपअधीक्षक, दाहोड

मी बिल्किस, तक्रारदार, कापडी फालीया, बरीयाची रहिवासी आहे. माझा विवाह याकुव रसूल पटेल यांच्याशी झालेला आहे. आम्हाला सलेहा ही साडेतीन वर्षांची मुलगी होती. माझी आई रणधिकपूर, तालुका दाहोडची रहिवासी आहे.

२३ फेब्रुवारीला ईद असल्यामुळे मी माझ्या लहान मुलीबरोबर आईच्या घरी राहायला गेले होते. २७ तारखेला गोध्रा रेल्वे स्टेशन वर झालेल्या हल्ल्यामुळे सगळीकडेच तणावाचं आणि हिंसाचाराचं वातावरण होतं. म्हणूनच आम्ही घरातले १६ लोक, मी, माझे भाऊ-बहिणी, माझी मुलगी, आई, काका, काकू, त्यांच्या मुली असे सगळे २८ फेब्रुवारीला सकाळी १० वाजता रणधिकपूर वरून बरियाला जाण्यासाठी पायीच निघालो. रस्त्यात सगळीकडेच हल्ले चालू होते असं आम्हाला कळलं त्यामुळे आम्ही मध्येच चुडडी गावात बिजल दामोरला थांबलो. मध्यरात्री निघून आम्ही कुवाजर दर्ग्यात लपून राहिलो.

माझी चुलत बहिण प्रेग्नंट होती तिने त्याच रात्री एका मुलीला जन्म दिला. सकाळी १० च्या आसपास आम्ही तिथून निघालो आणि खुदराला आदिवासी पाड्यात २ दिवस राहिलो. त्यानंतर मग आम्ही छापरवडला आलो. आम्ही मुद्दामच कोणाच्या लक्षात येणार नाही म्हणून कच्च्या रस्त्यावरून चालत होतो. पण दोन डोंगरांच्या मधून जात असताना रणधिकपूर आणि छापरवडच्या दिशेने जाणाऱ्या २ गाड्या रस्त्यात नेमक्या समोरून आल्या. त्यामध्ये ३०-४० लोक होते. शैलेश भट, राजू सोनी, लाला डॉक्टर, गोविंद नाना, जसवंत नवी, लालो वकील हे काही लोक रणधिकपूरचे असल्यामुळे मी त्यांना लगेच ओळखलं. बाकीचे छापरवडचे होते त्यामुळे आम्हाला त्यांची नावं माहित नव्हती.

सगळ्यांच्या हातात जीवघेणी हत्यारं होती-तलवारी, काठ्या, भाले, कोयते, गुप्ती बरंच काय काय, “मारा, कापा त्यांना” असं ओरडतच ते आमच्याकडे आले आणि माझ्यावर आणि माझ्या दोन बहिणींवर त्यांनी बलात्कार केला. माझ्या चुलत बहिणींशी ते अतिशय गलिच्छ आणि अमानुष पद्धतीने वागले. त्यांनी आमचे कपडे फाडले आणि आमच्यातील आठही बायकांवर बलात्कार केले. माझ्या डोळ्यासमोर माझ्या साडेतीन वर्षाच्या मुलीची त्यांनी हत्या केली.

माझ्यावर ज्यांनी बलात्कार केला त्यांची नावं आहेत – शैलेश भट, लाला डॉक्टर, लालो वकील आणि गोविंद नवी. या सगळ्यांना मी चांगलंच ओळखते. मला नंतर त्यांनी खूप मारहाण केली. डोक्याला खूप मार लागल्यामुळे मी तिथेच बेशुद्ध होऊन पडले. त्यांना मी जिवंत नाहीय असंच वाटलं असल्यामुळे ते नंतर तिथून निघून गेले असावेत.

दोन तीन तासांनंतर मला जेव्हा शुद्ध आली तेव्हा माझ्या आजूबाजूला जमिनीवर माझ्या सगळ्या नातेवाईकांचे मृतदेह पडलेले होते. ते पाहून मी प्रचंड घाबरले. काही वेळाने मी डोंगरावर चढून गेले आणि रात्रभर तिथेच थांबले.

दुसऱ्या दिवशी पोलिसांना जेव्हा या घटनेबद्दल कळलं तेव्हा ते तिथे आले. त्यांनी मृतदेह आपल्या ताब्यात घेतले. त्यांना मी एकटीच जिवंत सापडले. माझे कपडे फाटलेले होते त्यामुळे त्यांनी मला डोंगराच्या पायथ्याशीच असलेल्या एका आदिवासी घरातून घालायला कपडे आणून दिले. मग ते मला लीमखेडाला घेऊन आले आणि तिकडून मला इथे गोध्राला रिलीफ कॅम्पमध्ये आणलं गेलं.

इथे मी ज्यांची नावं सांगितली आहेत त्या लोकांनी माझ्या बहिणी, माझ्या चुलत बहिणी आणि माझ्यावर बलात्कार केले. मी सोडून आमच्या कुटुंबातल्या सर्व लोकांची त्यांनी हत्या केली. म्हणूनच या लोकांविरुद्ध लवकरात लवकर कायदेशीर कारवाई केली जावी, अशी मी आपल्याला विनंती करते.”